Miracle Sound kreeg het vuurtje van LinQ. Zij waren heel nieuwsgierig, met een lijstje vragen: “Hoe is jullie voorbereiding naar de conventie? Werken jullie met een vaste coach? En wat is het meest bijzondere/te gekke/speciale optreden of activiteit wat jullie als koor ooit hebben gedaan/meegemaakt?”
Voorbereiding naar de conventie
Najaar 2017 was het dan eindelijk zover. Twee door het muziekteam en performanceteam goedgekeurde conventiesongs waren gevonden! Aangezien de leden uit deze teams al ongeveer de helft van ons kleine maar o, zo fijne koor beslaan, was de rest van het koor het hier natuurlijk mee eens….
Vaste coach
En dan begint het instuderen en daarna het repeteren. Waarbij we steeds verder groeien van onbewust onbekwaam, naar (soms zeer pijnlijk) bewust onbekwaam. Op dat soort momenten is het fijn dat er een vaste, rustige coach is die sturing geeft en ons weer op de rails zet. In ons geval is dat Martin Ford. Hij komt nu al zo’n 7 jaar ons met regelmaat coachen. En het is altijd een feest met hem. Hij laat ons vooral zien wat al goed gaat en wat er met kleine stappen nog veel beter zal gaan. Dat proces van samen ontwikkelen en een beter versie worden van jezelf is ontzettend mooi en waardevol. Al het andere is eigenlijk niet zo belangrijk. Martin is toegankelijk, vriendelijk en positief. Hij kan met kleine aanwijzingen de emoties in een song duidelijk maken. Martin is een coach waar we graag voor werken. Hij maakt ons bewust bekwaam.
Bijzondere situaties
Door dit samenwerken zijn we een nog hechtere groep geworden. En het zijn van een hechte groep is ook handig in onverwachte situaties. Of dat is wanneer je mag optreden bij een fascinerend slecht zingend mannenkoor, waarbij we zelf fors moeten betalen voor consumpties, gemaakte foto’s en opnames, of op het moment dat je tijdens een kerstborrel in een fabriekskantine met een wel heel laag plafond, voor 100 tamelijk dronken wordende arbeiders, op een podiumpje van 5×5 met 23 man, feestelijk gekleed, kerstsongs staat te zingen.
Daarnaast zijn er de optredens in verzorgingstehuizen. “Zo zijn jullie klaar dan kan ik naar huis”. Of op hoeken van straten waarbij mensen dwars door je heen zingen, met de dirigent mee dirigeren, gebukt voor het koor langs rennen, omdat ze niet willen storen (en het juist daarom wél doen, dat storen), huilende kinderen, frikandel etende mannen etc. Het zijn niet zozeer gekke plekken maar wel gekke situaties waarin we dan soms komen. Maar ook zijn er de momenten dat een lid het moeilijk heeft tijdens het zingen. Dan is er troost, een hand, een gebaar. Zingen tijdens het klussen in een nieuw huis na een scheiding is ook een bijzonder optreden te noemen.
Mooiste optreden
Wanneer ik voor mijzelf spreek, is er een optreden dat er voor mij uitspringt. Een optreden zonder ook maar één man publiek.
Het was 2013, winter. Voor ons werkweekend hadden we een oude, maar fijne boerderij afgehuurd in the middle of nowhere (voorbij Doetinchem linksaf). Het vroor dat het kraakte en het was een heldere avond. Ik besloot de dames uit te nodigen buiten sterren te gaan kijken. We hebben ons dik, heel dik aangekleed en zijn met de hele groep aan de rand van de oude boomgaard gaan staan.
Voor ons de leegte van het land. Blik naar boven, richting sterren. De hele Melkweg was daar te zien. Uit onze monden kwamen wolkjes lucht, de maan verlichtte onze gezichten. We sloegen armen om elkaar heen en zongen. We zongen voor elkaar, voor het harde werken, het gevoel van óns zijn en voor de sterren. Met ons zelf als publiek, we juichten en joelden na elk lied en snotterden een beetje bij de ballads. Dát moment, dát optreden, was wat mij betreft het mooiste ooit!
Els Peters
Wij geven graag het vuurtje door aan…
4SURE! : – Met welke verwachting gaan jullie de Conventie in, hoe bereiden jullie je voor op de conventie en waarom is er geen barbershopkoor in Haarlem 😉?